hondsbief (herinnering 16 mei 2021)

Gepubliceerd op 16 mei 2024 om 07:59

Mn kamergenote kreeg haar plateau al geserveerd.

En 1 voor 1 keek ze curieus wat er onder de dekseltjes van de pottekes zat, verrassinkjes.

smakelijk!

nee toch niet.

biefstuk met gebakken patatjes.

De biefstuk werd eveneens besnuffeld en rook naar....hond!

Allee, lekker, dacht ik, ik moet nog beginnen.

Bwek, geen goesting in biefstuk ook niet en hond zeker niet.

En ik wachtte en wachtte en wachtte...

Niks.

'oei' zei de verpleegster, de kar is al weg.

En weg was ze, op zoek naar patatjes en hond.

En terug kwam ze met een bord vol lekkers van de pot voor het personeel, dat ze voor mij samengesteld had.

een rijstcurry met veel groentjes en...e lekker viske!

 

Als ons eten niet geserveerd wordt, moeten we niet boos of ongeduldig zijn.

Soms wacht er iets veeeeeel beters!!

oftewel: roadblocks sometimes are blessings in disguise!

 

En de dag erna was vrijdag visdag!

oftewel: zie de mooiigheden binnen de ambetantigheden.

 

aanvulling 16/5/2024

Het 'wachten op' kan ons boos en ongeduldig maken. We kunnen ook de vreugde proberen vasthouden en al dankbaar zijn voor wat gaat komen. 

Vaak zijn we boos omdat we niet persee direct dat ook krijgen wat een ander al heeft.

Maar: even vaak komt er dan nog iets beters naar ons toe.